首页 > 诗文 > 勉都干权君 > 拼音版

《勉都干权君》拼音版

宋代黄干

miǎndōugànquánjūn--huánggàn

zhǎngānchéngzhōngháojùnlínjǐnjiānlēichíqīnqīnménzhūfěnkuāmiàochūménqīngzhēngshěn

dōngyǒuwèn西wènxiāngjūnyànzuògōushēnbīngmóuqióngpàndāohánshǔqīn

zhǎngānchéngwàitiānyīnyīnxíngrénzhùwèibēiyíngāoféncuīwéizàngbáiānyāohuángjīn

shìjiānwànshìshìhuòchángxiāngxúnnóngjūnqiángshuíkěnxiàowànghuázān

shǔrénmàiboyánjūnpíngchuíliánqióngjīnféngréndànshuōzhōngxiàoyǒuzhěnéngzhīyīn

cháxíngchájūnsuǒjiězhídòngzhúxiánxīnshēn寿shòuyāomìngěrgōngpíngzhèngzhíshénsuǒqīn

黄干简介

唐代·黄干的简介

黄干

(1152—1221)宋福州闽县人,字直卿,号勉斋。黄瑀子。少从朱熹学,熹以女妻之。及熹病重,以所著书授干,托传其学。以荫补官,历知新淦县、汉阳军、安庆府等,多有惠政。曾讲学于白鹿洞书院。后召为大理丞,不拜,归里授徒讲学以终。卒谥文肃。有《勉斋集》。

...〔 ► 黄干的诗(16篇)