《喜归述怀留别李于鳞徐子与宗子相王元美四子一百韵》拼音版

明代梁有誉

guīshù怀huáiliúbiélínzizōngzixiāngwángyuánměizibǎiyùn--liángyǒu

tiānyánzhōuwàiyúntāozhǎnghǎibiānwèijiēshìjiéshèduànchényuán

tiáochènchāoxiānziróngwǎngniánshítuīcōng使shǐréntiěguānxián

yuèhuānbēnzǒujiānghuò沿yánshāchóngchánshūhuòfānchán

luòāishuāngjìngsōnghánqiānchéngjiābēijiǎnbáoshēngyōujiān

zhūmáohuāngliángzhǒngshútiánwénzhāngkuìzuòzhěqiūzhōngyān

shìshānzhēnjiāngqiáohǎicuòxiānsuìshíliáoméixíngmánluán

běihǎizūndàodōngshān穿chuānnángjiān绿qīngzhān

zhuōgānchúnpínháibiānniánhuájīngshìjiànshìshìtànxián

zǎoqīngshíkùnqiànqiānjiǎshēngyuánluòguōzisuìyóuyàn

shèzhōngshùgōngchēwèijuānmàocáidāoxuǎnshàngguójiēzhōuxuán

xióngfēnggǎoxiánglòujiànchánchénqīngpèishìchìxiànruìguīlián

kāitiānrénzhōngxìngyuèquánèguānfēnzhúlǐnggònglóngxián

háoxiáqīngnèishēngmínghǎiruányānhuāchūnhàodàngchēxuāntián

gōngzihuíjīnlēijiārénshícuìdiànfēngchénshíjiéchūqiūqiān

shèngrénqíngyōuláitàiqiānzhōngqiūnèijùnjuǎnchán

wèijiànlíngéjīngyǐnchuānjūnshēngcuīzāibiàndòngxuán

chóuchǐshuíchángdǎnchéngpíngkòngquánshìbēnmiánqiàfěnyán

gàitūnsānyōujǐnshānshèshēngqúnyǎoniǎosòngjiǔchánjuān

tiānjiànlíngzuòhuángwēiquán殿diànqiánchóushǎokǔnwàilüèshuízhuān

éjuéxiāodùnqiánkuījiāngzhòuquánqióngchōngzizhòuyànxīngshān

wénruòshānnéngqínwēihǎitiánshāngxīnjiànqiánshǒugǎnjiùwènhuádiān

miàosuànshífāngtiānjiāoèquānchuāngwèijiǎzhuǎnmiányán

zēnghángyǒngzhēngbīngjùnguóliánsuìshūhǎilíngfèishuǐhéngqián

jiànfēihuángzhìkōngjiētàibáixuán西nányóuzhànlěichūnxiàgèngfēngyān

jiāngchídàoérkuàjǐnjiānmóuchénchàshézàizhòngzhèndàoméirán

ruìjiǎnzhāngtiānyāofēndòuchánshínántóngdòushìguózuòlínyuān

tòngkànzhōngāiyǎngshànggānyóufēngqièdiǎnzhúgōngqián

cùnyǒngshōuwēicáijǐncǎizhēnyōurénxīngěnggěnglièshìliánlián

huáshěngpéichíchénjìngzhebiāncángǒujiānjiànguānrǒngcáoyuán

wǎngxièxíngshūtòngyuānníngzhīshuíjiě便biànyīngjuān

jiéshēnghánháojiānzhǎngyángqiānzàihànzhúrénchuán

kānāijiāoyóugǎnfànránlíngtóngguǎnzōngquèduìtánxuán

kàngjiéháiyuányōushíshízhòngxuānkāixuānpínshòujiǎnyán

yuàncángmíngjiākuìjiānshàngshūguóshìxiānglián

zhúcáokuángsuímiánlùnxīnlěiluòwěipiānxiān

shìshēngwàiguānbáoqiánményīngguómányōutiān

chúnkuàisāorényǒnghuìquánqíngzēngcǎndàndàozhūnzhān

鸿hóngyànfāngbiéchánchúyuáncáishípáoxīnjiǔlián

duōduō怀huáimíngmíngzhìshúquánpānjiāngbèimènghúnqiān

xìnggānrénhòuchóushēnràngyǐnxiānshēnpínshūshàngzhíēnpiān

shīxìngxíngháoshénjiāoqíngmiǎnzhānqiánlínzhōngfàngdàngjiànrènténgqiān

xūnlièchángzhòngshēngmíngwǎnyǎnjuānchāngkuángzhōngsuìshìxiāoshíquán

duōbìngchénglǎncáimiǎnshìqiānníngnéngniànhūnjiàqiěnòngchányuán

xīnshǎngtóngliáokuòluóqièjìng便biànfēngluánkuībǎishìjièsānqiān

tiānjīnshādòngyānfēitiězhùquánsōngluóniǎoniǎoshílàijiànjiàn

língxīngjiàoqúnzhēnxiàpíngxíngháiyuánjǐngmáochuán

lìngháichéngyàocáogèngchányáotànxiǎoyǒuxián访fǎngluóxiān

huànwàngméngjiāo鹿qīngyǐnchánshìqíngzhuójiǔpénghǎogòngqīngxián

lǐngyúnsuízhàngsānjiāngyuèsòngchuánlínmèixiāngliàohuījiān

sànfēirénjīnshīquángānkūnyǎngzhǎngyǒngchóupiān

梁有誉简介

唐代·梁有誉的简介

广东顺德人,字公实,号兰汀。与欧大任等同学于黄佐,有诗名。嘉靖二十九年进士,除刑部主事。与李攀龙等结诗社,史称后七子。因念母,称病归。杜门读书,虽大吏至,亦不出见。卒年三十六。有《兰汀存稿》。

...〔 ► 梁有誉的诗(204篇)